Πάει καιρός από την τελευταία κατασκευή ή δραστηριότητα που έχω ανεβάσει εδώ οπότε η επιστροφή πρέπει να είναι πανυγηρική! Οι καστανιέτες της αγάπης λοιπόν! Ξεκίνησα να τις κάνω με μία τάξη αλλά τελικά τις φτάξαμε και στα 2 σχολεία. Στο σύνολο κατασκεύασα με τα παιδιά πάνω από 500 καστανιέτες! Το ένα μας σχολείο λοιπόν, ανήκει στο σχολικό δίκτυο των eco schools της Ελλάδας. Οι δράσεις μας, σχετίζονται φυσικά με την οικολογία. Η συμμετοχή και το ενδιαφέρον των παιδιών είναι συγκινητικά. Μία από τις δράσεις μας ήταν η κατασκευή αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων με ανακυκλώσιμα υλικά. Από αυτό το πλαίσιο ξεκίνησε η ιδέα και την υλοποιήσαμε.

Το συνδυάσαμε με την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και τα γεμίσαμε καρδιές! Μετά οι ρυθμικές μας αξίες έγιναν καρδιές και γενικώς ήταν πολύ αγαπησιάρικες εκείνες οι μέρες! Στις μεγαλύτερες τάξεις, τα παιδιά ήθελαν να σχεδιάσουν τα δικά τους σχέδια με ελεύθερο θέμα.

Όπως είπα και στην αρχή οι καστανιέτες μας έγιναν από ανακυκλώσιμα υλικά. Το χαρτόνι είναι κουτιά από το κυλικείο τα οποία τα έκοψα σε λωρίδες. Βολεύει πολύ αυτό το σκληρό χαρτόνι για κατασκευές. Ειδικά για τις καστανιέτες μας είναι ιδανικό γιατί δεν χαλάει καθόλου εύκολα. Μετά το κλείσιμο επανέρχεται χωρίς να χρειαστεί κάτι άλλο.

Η διαδικασία είναι πανεύκολη και τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε είναι μόνο 3! Πάμε όμως να δούμε τι χρειαστήκαμε και πως τις κατασκευάσαμε:

Υλικά

Σκληρό χαρτόνι

Κόλλα

Καπάκια

Ζωγραφίζουμε τα χαρτονάκια μας. Με μερικές τάξεις τις γεμίσαμε καρδούλες. Οι νότες μας κι αυτές έγιναν καρδούλες και γενικά υπήρχε ένα αγαπησιάρικο κλίμα! Αν και κατέληξα να κόβω χαρτόνια για 2 σχολεία και για πάνω από 400 άτομα συνολικά, η χαρά τους όμως με αποζημίωσε στο έπακρο! Ωστόσο, επειδή μου πήρε κανά 2 βδομάδες για να περάσω από όλα τα τμήματα, τα παιδιά δεν μείνανε μόνο στις καρδούλες και ζωγράφισαν ό,τι άλλο ήθελαν.

Σε αυτό το σημείο καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε την θερμόκολλα για να κολλήσουμε τα καπάκια. Η υγρή κόλλα αργεί να στεγνώσει και τα καπάκια φεύγουν πολύ εύκολα.